نشریه خط

کم کم تیک و تاک ساعت جان می‌گیرد. هر گام که او به مقصد و مقصود خود نزدیک‌تر می‌شود، رنگ‌ها گرم‌تر می‌شوند و سازهای ناکوک زندگی خوش آهنگ‌تر می‌نوازند. چه کسی فکرش را می‌کرد؟ دانش‌آموخته مقطع دکتری در رشته الکترونیک و فیزیک پلاسما از دانشگاه برکلی کالیفرنیا، بهترین شرایط ممکن را به قیمت حضور در میدان جنگ های چریکی در ایران و لبنان رها کند.

خانه طراحان انقلاب اسلامی به مناسبت سی و یکم خردادماه، سالروز شهادت دکتر مصطفی چمران، موشن گرافیکی را با موضوع زندگی ایشان تهیه و تولید نموده است. نکته بارز و جالب توجه در این اثر، عدم استفاده از نریشن و تمرکز بر روی تصاویر، موسیقی و صداهای مستند آرشیوی است. در واقع این اثر سایه‌ای گرم از زندگی شهید چمران است، که در سکوت راوی روایت می‌شود. سازندگان اثر کوشیده‌اند تا با حذف حواشی، مسیر زندگی شهید چمران را در چهار دقیقه به شکلی تیتروار برای مخاطبان نسل جوان به نمایش بگذارند و زمینه آشنایی هر چه بیشتر، با این بزرگ مرد تاریخ ایران فراهم آورند.  

جشنواره کن امسال در حالی به کار خود پایان داد که علاوه بر بخش اصلی جشنواره در بخش مربوط به پویانمایی نیز شاهد حضور آثاری از ایران بودیم. «آخرین داستان» به کارگردانی اشکان رهگذر روایتگر داستانی اسطوره‌ای از دل شاهنامه فردوسی است. هرچند این اثر نخستین تجربه «استودیو هورخش» در تولید پویانمایی بلند سینمایی است، اما بازخوردها و نتایج حاصل شده، نشانگر پتانسیل بالای انیماتورهای جوان ایرانی است، که می‌کوشند علی رغم وجود مشکلات، روز به روز خود را به سطح اول انیمیشن‌سازی در جهان نزدیک‌تر کنند. 

این پویانمایی با نگاهی تازه به دنبال بازنمایی اساطیر و قهرمانان کهن ایرانی است، که به واقع صاحب هویتی جهانی هستند. ساخت «آخرین داستان» از سال ۱۳۸۹ و با همکاری تیمی صد نفره آغاز شد که همچنان هم تولید آن ادامه دارد. در سال ۲۰۱۳ این اثر توانست به عنوان یکی از شش پروژه برتر در حال تولید در جهان به جشنواره معتبر «انسی» در کشور فرانسه (که مهمترین رویداد سالانه پویانمایی جهان است) معرفی گردد. همچنین در سال 2016 از  طرف جشنواره انسی در بازار فیلم جشنواره کن فرانسه در برنامه‌ای تحت عنوان Annecy Goes To Cannes در بین چهار اثر پویانمایی سینمایی برتر و در حال تولید جهان معرفی و بخش‌هایی از آن به نمایش درآمد.

«آخرین داستان» برداشتی آزاد از روایت کاوه و ضحاک است، که در مدت ۱۲۰ دقیقه، به صورت دو بعدی و با تکنیک Digital Cell Animation در حال ساخت است و نیمه دوم سال ۱۳۹۶ آماده نمایش می‌گردد. 

نام هادی محمدیان این روزها با پویانمایی موفق شاهزاده روم برسرزبان افتاده است، ولی شاید کمتر کسی پویانمایی‌های کوتاه او را دیده باشد. یکی از این پویانمایی‌های کوتاه، پرواز تا بی‌نهایت است که به تهیه‌کنندگی محمدجواد جنتی و در موسسه فرهنگی هنری سلوک افلاکیان ساخته‌شده است. این پویانمایی ۹دقیقه‌ای داستان تصمیم یک خلبان ایرانی هواپیمای جنگنده در سال ۱۴۰۴در شرایطی سخت را به تصویر کشیده است. ایده خوب و پرداخت حرفه‌ای در کنار فیلم‌نامه‌ی نسبتاً منسجم، پرواز تا بینهایت را قابل تأمل و بررسی می‌کند.
این پویانمایی سه‌بعدی که با کیفیت بالا و تصاویر نزدیک به واقعیت طراحی‌شده است، در پرداخت  س‌زمینه و حرکت اشیا، به خصوص حرکت هواپیماها و حس تعلیق آن‌ها در آسمان بسیار قوی عمل کرده است. شخصیت‌های داستان هم خوب طراحی‌شده‌اند. تنها نکته‌ی منفی اثر نرم نبودن حرکت شخصیت‌ها است که در آثار بعدی این کارگردان تا حدود زیادی اصلاح‌شده است. نکته‌ی دیگر این کار طراحی اشیائی برای آینده است که البته به دلیل نماهای کلی و زمان کوتاه، کمتر به چشم می‌آیند ولی در جای خود در باورپذیرتر شدن داستان نقش به سزایی داشته‌اند.
آینده‌نگاری در فیلم‌ها و پویانمایی‌ها از جذابیت زیادی برخوردار است و می‌تواند بستر مناسبی برای بسیاری از اتفاقات و رویدادها در داستان باشد. این رویکرد آینده‌گرایانه‌ی داستان توانسته بسیاری از مفاهیم و ارزش‌هایی که این روزها در محصولات سینمایی، کلیشه شده است را به‌خوبی به مخاطب انتقال دهد.