نشریه خط

روزی همه بودن ما در این زندگی پُر پیچ و خم به یک سنگ ختم می‌شود، که گویی فقط تاریخ ولادت و مرگش مهم است. 

عباس کیارستمی کارگردان شهیر ایرانی متولد نخستین روز تابستان ۱۳۱۹، پس از هفتاد و شش سال تلاش مستمر در عرصه هنر، در چهاردهمین روز از تابستان ۱۳۹۵ از میان ما رفت. اما آخرین یادگار این هنرمند بین المللی نه فیلم‌ها و عکس‌ها و نقاشی‌های اوست، بلکه سنگ مزاری است متفاوت از همه سنگ ها و یادبودها، که دنیای ما را به جهان بینی او نزدیک‌تر می‌سازد.

سنگ مزار این هنرمند موج نوی سینمای ایران، در نوع خود جالب توجه است. شاید ارزش هنری این سنگ را باید در سادگی آن جستجو کرد. در این اثر که نوعی اقتباس از پوستر فیلم «خانه دوست کجاست» اثر زنده یاد مرتضی ممیز پدر هنر گرافیک معاصر ایران است، سعی شده تا با کمترین دخالت در ظاهر اصلی سنگ و با استفاده از رگه‌های طبیعی آن، اثری ساده و هنرمندانه خلق گردد. در واقع این نگاه ساده و مینیمال نوعی ادای احترام به فرم روایت آثار کیارستمی و وفاداری به دنیای ساده و شاعرانه اوست. انتخاب پوستر فیلم «خانه دوست کجاست» نیز به عنوان منبع اقتباس برای طرح سنگ، نوعی استعاره زیبا و خلاقانه از خانه ابدی این هنرمند سینمای ایران است.