قلمکار یکی از هنرهای سنتی ماست که امروزه می توان نزول کیفیت آن را در مواد و نقشمایه‌ها و همچنین نحوۀ اجرا مشاهده کرد. استادکاران قدیمی این هنر، طرح‌های خود را با رنگ‌های طبیعی بر روی پارچه‌هایی مرغوب با قلمو می‌کشیدند اما امروز این هنر تبدیل به هنر چاپ با مهرهای چوبی یا سنگی شده است. از سوی دیگر استفاده از ترکیبات رنگی جدیدی چون نارنجی، سبز، آبی، بنفش و ... نشان از تلاش برای جلب رضایت مشتری و ایجاد تنوع در محصول دارد، اما این رنگ‌های جدید که اغلب نیز رنگ‌های شیمیایی هستند، کیفیت کار قلمکار را از نظر زیبایی پایین آورده است. همچنین تنوع کاربرد قلمکار در انواع محصولات مانند گذشته نیست و به جز معدود کارهایی که در زمینه پوشاک و ساک دستی دیده می‌شوند، کار جدیدی در این زمینه انجام نشده.
در میان تحولات رخ داده، می‌توان گفت استفاده از مهرهای چاپ اگرچه در اجرای طرح ها در ابعاد گوناگون پارچه مشکل ساز است، اما به دلیل بالابردن سرعت کار و امکان عرضۀ محصول با قیمتی مناسب‌تر برای مشتریان، راهکاری منطقی به نظر می رسد. آنچه ضروری است ایجاد طرح هایی جدید و خلاقانه است که با حفظ حال و هوایی از طرح‌های سنتی بتوانند جان تازه‌ای به این هنر بدهند و با ایجاد تنوع در کاربرد و ابعاد و اندازه‌های آنها، نیاز مشتریان را بر اساس زندگی امروز درنظر بگیرد. در هر صورت باید از پایین آمدن کیفیت کار از نظر جنس پارچه و رنگ جلوگیری کرد تا در مجموع بتوان این هنر را به خط سیر رشد خود متناسب با نیازهای امروز بازگرداند.
