در آستانۀ جامجهانی فوتبال ۲۰۱۸، خانه طراحان انقلاب اسلامی با راه اندازی کمپین «با هم قهرمانیم» مجموعه پوسترهایی را با همین عنوان و با شعار «یک ملت، یک ضربان» طراحی و اجرا نموده و در سطح شهر به اکران در آورده است. هدف از راه اندازی این کمپین حمایت از تیم ملی فوتبال ایران و تأکید بر وحدت و انسجام ملی به عنوان یک عنصر پیشبرندۀ مهم است، که حاصل آن پیشرفت و پیروزی ایران و ایرانی در تمامی عرصههای ورزشی و غیر ورزشی میباشد. گفتنی است این روزها تعدادی از این آثار بر فراز بزرگترین دیوارنگارۀ کشور در میدان حضرت ولیعصر(عج) نیز به نمایش درآمدهاند، تا بیش از پیش حال و هوای فوتبال را با چاشنی وحدت و همدلی همراه سازند.
محمدرضا دوست محمدی، محمد شکیبا، سینا رعیتدوست، محمود آراستهنسب و محمد تقیپور از جمله طراحان و عوامل ساخت پوسترهای «با هم قهرمانیم» میباشند.
قلمکار یکی از هنرهای سنتی ماست که امروزه می توان نزول کیفیت آن را در مواد و نقشمایهها و همچنین نحوۀ اجرا مشاهده کرد. استادکاران قدیمی این هنر، طرحهای خود را با رنگهای طبیعی بر روی پارچههایی مرغوب با قلمو میکشیدند اما امروز این هنر تبدیل به هنر چاپ با مهرهای چوبی یا سنگی شده است. از سوی دیگر استفاده از ترکیبات رنگی جدیدی چون نارنجی، سبز، آبی، بنفش و ... نشان از تلاش برای جلب رضایت مشتری و ایجاد تنوع در محصول دارد، اما این رنگهای جدید که اغلب نیز رنگهای شیمیایی هستند، کیفیت کار قلمکار را از نظر زیبایی پایین آورده است. همچنین تنوع کاربرد قلمکار در انواع محصولات مانند گذشته نیست و به جز معدود کارهایی که در زمینه پوشاک و ساک دستی دیده میشوند، کار جدیدی در این زمینه انجام نشده.
در میان تحولات رخ داده، میتوان گفت استفاده از مهرهای چاپ اگرچه در اجرای طرح ها در ابعاد گوناگون پارچه مشکل ساز است، اما به دلیل بالابردن سرعت کار و امکان عرضۀ محصول با قیمتی مناسبتر برای مشتریان، راهکاری منطقی به نظر می رسد. آنچه ضروری است ایجاد طرح هایی جدید و خلاقانه است که با حفظ حال و هوایی از طرحهای سنتی بتوانند جان تازهای به این هنر بدهند و با ایجاد تنوع در کاربرد و ابعاد و اندازههای آنها، نیاز مشتریان را بر اساس زندگی امروز درنظر بگیرد. در هر صورت باید از پایین آمدن کیفیت کار از نظر جنس پارچه و رنگ جلوگیری کرد تا در مجموع بتوان این هنر را به خط سیر رشد خود متناسب با نیازهای امروز بازگرداند.
«تاریخ تولد پوستر به عنوان یکی از شاخه های هنر گرافیک، به حدود سال ۱۸۷۰ میلادی باز می گردد. این هنر را باید گونه و شاخه ای از هنر گرافیک دانست که در حدود صد سال خود را به عنوان فرم هنری مستقلی به جهانیان بازشناساند. در تعریف فرم هنری می بایست این مطلب را در نظر داشت که در حوزه ی زیبایی شناسی یا فلسفه ی زیبایی، زمانی می توان یک تکنیک یا فن را به عنوان یک فرم هنری معرفی کرد که دارای سه شاخصه ی مهم باشد:
نخست آن که دارای ابزار و تجهیزات مخصوص به خود باشد. دیگر آن که شیوه های اجرایی مختص به خود را داشته باشد تا آن را از سایر هنرها مجزا نماید. و دست آخر این که این تکنیک دارای ویژگی های بیانی خاص خود نیز بوده و با دیگر هنرها تطابق و همانندی کامل نداشته باشد. این سه وجه ممیزه در هنر پوستر به طور کامل وجود دارد، بنابراین باید پوستر را به عنوان یک فرم هنری مستقل شناخت و با وجود وامداری از هنر گرافیک آن را فرزند مشروع و مستقل گرافیک دانست.
پوسترها به شیوه های گوناگونی همانند؛ اعلان های گرافیکی چاپی (تبلیغاتی/ سیاسی/ مناسبتی)، پوسترهای طرح دستی، بیل بورد و گونه های مختلف دیگر طراحی می شوند. با اختراع لیتوگرافی رنگی و ابداع تکنیک های نوین طراحی و چاپ پوستر، نقاشانی چون تولوز لوترک و موخا و همچنین طراحان صحنه های تئاتر به سمت آن تمایل پیدا کرده و شروع به هنر آزمایی نمودند.»