اصطلاح عکس سردستی و یا اسنپ شات پس از اختراع دوربین کداک در سال ۱۸۸۸.م و تغییر در نوع کار با دوربینهایی با روش استفاده آسان وضع شد.اسنپ‌شات عکسی است که سریع گرفته می‌شود و دارای تنظیمات نوردهی و دیگر تنظیمات فنی نیست و با دوربین‌های اتوماتیک گرفته می‌شود. با تحول در ساختار دوربین‌های دیجیتال و مجهز شدن تلفن همراه به دوربین، عکاسی ساده‌تر نیز شد. سیاست شرکت کداک و هر تکنولوژی که عکاسی را آسان بخواهد در پی شعار همیشگی عکاسی یعنی دموکراتیزه شدن این هنر است. عکاسی در بدو اختراع بدلیل ارزانی، سرعت عمل بالا و آسانی بسرعت در دسترس عموم مردم قرار گرفت. امروزه با پیشرفت و گسترش تکنولوژی بی شک میلیونها دوربین دیجیتال و تلفن همراه مجهز به دوربین در اختیار مردم در سراسر دنیا وجود دارد که بیشترین کاربرد این دوربین‌ها گرفتن عکس‌های یادگاری، شخصی و خانوادگی است که زیر مجموعه عکس‌های سردستی هستند. از آغاز عکاسی تا به امروز این عکس‌ها بخش بزرگ و حداکثری بدنه عکاسی را تشکیل داده‌اند. از این رو با پی بردن پژوهشگران به ارزش های تاریخی و فرهنگی این عکس‌ها مطالعه آنها جایی در مطالعات تاریخی فرهنگی باز کرده است.
اما اتفاق دیگری در این میان در حال وقوع است و آن اقبال عکاسان هنرمند و مستندساز برای عکاسی کردن با موبایل و دوربین‌های غیرحرفه‌ای است. برخی از آنها از امکانات بیانی دوربین‌های غیرحرفه‌ای در جهت القای معنی خاصی کمک گرفته‌اند و برخی صرفا بدلیل استفاده آسان سبکی و در دسترس بودن دایمی و جلب توجه نکردن این دوربین‌ها هنگام عکاسی خیابانی و مستند از آن بهره می‌جویند. عکس‌های این عکاسان به سبب سابقه حرفه‌ای‌شان اصلا شبیه عکس‌های اسنپ شات کاربران غیر حرفه‌ای نیست و ردی از نوع نگاه عکاس را در خود دارد. گاهی کیفیت دوربین‌های تلفن‌هایی مانند آیفون با برخی دوربین‌های حرفه‌ای برابری می‌کند و این تشخیص رمزگان فنی عکس را هنگام خوانش دشوار ساخته و درآن خلل ایجاد می‌کند. عکاسی در هردو سطح حرفه‌ای و آماتور آن همواره به دنبال بالاترین کیفیت عکس بوده است و این منحصر به عکاسی تجاری و تبلیغاتی نیست. آثار هنرمندان معاصر با چاپ‌هایی در ابعاد بزرگ و با کیفیت خیره کننده شاهد این مدعا است.
با شیوع تب عکاسی با موبایل، نمایشگاه عکاسی با عنوان "موبایل‌گرافی" توسط عکاسان آماتور در یزد و همچنین نمایشگاه دیگری از عکس‌های موبایلی نابینایان برپا شد، که از اتفاقات قابل توجه در شهرستان‌ها است.
جشنواره "فیلم و عکس همراه تهران" اتفاق نو و خوشایندی بود که برگزارکنندگان آن با شناخت ماهیت دوربین‌های تلفن‌همراه اقدام به طرح‌ریزی این جشنواره کردند. کلیه کاربران تلفن همراه در داخل و خارج از ایران به عنوان مخاطبان جشنواره شناخته می شوند. در انتخاب آثار برتر نیز به ویژگی‌های لحظه‌ای از فضای زندگی روزمره بودن که شرایط اجتماعی و فرهنگی مردم را بی واسطه‌تر و از زاویه نگاه همان مردم به نمایش گذاشته است. ثبت وقایع و خاطراتی با موضوع تهران با موبایل توسط عامه مردم ما را به زیر پوست این کلان شهر پر رمز و راز می‌برد تا راه‌گشای بهتری برای مطالعه تغییرات فرهنگی اجتماعی باشد. حال با پی بردن به ارزش‌های استنادی عکس‌های اسنپ‌شات این سوال پیش می‌آید که صرفا با موبایل عکاسی کردن بدون در نظر گرفتن ویژگی‌های بیانی این ابزار چه پیامدهایی برای عکاسی دارد؟
شاید برای پاسخ دادن و قضاوت کردن راجع به این سوال قدری زود باشد. در هر حال عکاسی با تلفن‌همراه به هر شیوه‌ای که باشد پدیده نویی است و برای بررسی آن نیازمند گذشت زمان هستیم تا همه جوانب آن بخوبی مقایسه و تفسیر شود.
