اساس طراحی طبقه همکف در خانه های امروزی، به قرارگیری هرچه بیشتر ماشین ها در این فضا تنزل یافته که با توجه به بالا بودن هزینه و محدودیت هایی که در ساخت پارکینگ وجود دارد، این اتفاق تا حدودی قابل توجیه است. اما این مهم سبب شده حیاط و فضای سبز طبقه همکف ساختمان برخلاف گذشته، کمترین ارتباط و تأثیرپذیری را از یکدیگر داشته باشند؛ گویی که این طبقه به فضایی اختصاصی برای پارک ماشین ها مبدل شده است.
البته گاهی شاهد بروز خلاقیت در طراحی فضاهایی از این دست هستیم که جای شکرش باقی است! خلاقیتی که پویا تر شدن فضای حیاط و ایجاد ترکیبی زیبا از فضای سبز، پارکینگ و راه پله را سبب می شود. مهم ترین ویژگی چنین طرح هایی، استفاده از مصالح و ایجاد ارتباط مستقیم بین پارکینگ و حیاط است؛ ارتباطی که برای انتقال نور طبیعی به درون فضای عموما تاریک و دلگیر پارکینگ در نظر گرفته می شود. در راستای تحقق این ایده، می بایست توجه داشت که می توان با استفاده از ایجاد فیلتر، مقدار و چگونگی ورود نور را کنترل کرد، تا از ورود یک‌باره و بیش از حد آن جلوگیری نمود؛ ضمن اینکه با تلطیف فضا، ترکیبی چشم نواز از نور و سایه را به وجود آورد.
