نشریه خط

هیوا پاشایی هنرمند فعال عرصه تجسمی مدتی قبل در فرهنگسرای نیاوران چهره (پرتره) ۱۵ تن از مشاهیر موسیقی ایران همچون شهرام ناظری، لوریس چکناواریان، جلال ذوالفنون، محمدرضا لطفی، حسین علیزاده، کیهان کلهر و... را که به شیوه ای ابداعی در قالب هنر «تکستایل آرت» با روبان های رنگی خلق شده بود، به نمایش گذاشت.

اکنون این هنرمند در تجربه‌ای دیگر به سراغ چهره‌های آشنای سینما و تئاتر ایران رفته، تا به گفته‌ی خودش چهره کسانی که به زندگی ما گرما بخشیده‌اند را با شیوه‌‌ای جدید به تصویر بکشد. پاشایی درکنار یک تیم شورایی و با حضور تعداد زیادی از هنرمندان، پس از برگزاری یک ورک شاپ آموزشی با استفاده از دانه‌های تسبیح و مهره‌های رنگی آثاری را در ابعاد ۵۰×۳۵ سانتی متر تا ۱.۵×۱ متر از چهره‌ی مشاهیر سینما و تئاتر خلق کرد.

آنچه که به گفته‌ی پاشایی ویژگی این آثار به حساب می‌آید، استفاده از عناصر ایرانی درقالبی مدرن است؛ ویژگی‌ای که در پرتره‌نگاری ۱۵ تن از مشاهیر موسیقی ایران نیز به جهت الهام از بافت و گره قالی ایرانی مشهود بود. این‌بار هرچند مهره‌های تسبیح نمی‌توانند به اندازه‌ی تجربه گذشته پاشایی حس ایرانی بودن را القا کنند، اما به جهت وجه نمادین‌شان به نوعی بیانگر عرصه پاک و ملکوتی هنر هستند و جایگاه رفیع هنر و اهل هنر را در طول تاریخ ایران یادآور می‌شوند.

نمایشگاه «پرتره‌نگاری مشاهیر سینما و تئاتر ایران» پنج‌شنبه ۲۷ آبان ماه در گالری آریانا به کار خود پایان داد، اما هیوا پاشایی و حسن مطهری به عنوان مدیر هنری و مدیر روابط عمومی این نمایشگاه قصد دارند تا در ادامه ساخت پرتره‌های مشاهیر ایران، به سراغ شخصیت‌های ورزشی نیز بروند، از همین رو به زودی فراخوانی به منظور شرکت علاقمندان در ساخت پرتره‌های ورزشی ایران منتشر خواهد شد.

زمانی که فلز سخت و بی‌روح در دستان هنرمند ایرانی قرار می‌گیرد، انگار روح در آن دمیده می‌شود و به سخن درمی‌آید.
گروه آفرینش‌های هنری سلام با مجموعه‌ای به نام حدید، هنر دست استادکاران اصفهانی را عرضه کرده است. محصولاتی با نمادهای عاشورایی که با شیوه‌ای نو به مجسمه‌هایی تبدیل‌شده‌اند که می‌توانند جزئی از زندگی مردم شوند و گامی باشد در جهت زنده ماندن این نمادها که در سال‌های اخیر روبه فراموشی می‌روند. این مجموعه در میان دیگر محصولات سلام، به لحاظ انتخاب مواد و تکنیک به‌کاربرده شده متمایز است.
 هنرمندان این مجموعه با استفاده از طرح پرندگان، کلاه‌خود و قسمتی از علم‌های عاشورایی گویی می‌خواستند این مجموعه را مختص هنر عاشورا کنند. فرم طوق که از دیرباز در مراسم و دسته‌های عزاداری محرم به‌تنهایی و با به عنوان تیغه‌ی میانی و بلندتر از همه در علامت-علم-عزاداری استفاده می‌شده، شکلی شبیه به درخت سرو دارد. سرو در گنجینه‌ی ادبیات فارسی بیانگر راست‌قامتی و رشادت است. بر همین اساس طوق را نمادی از حضرت اباعبدالله(علیه السلام) می‌دانند.
تکمیل‌کننده‌ی این آثار فلزی، پایه هایی از جنس چوب گردو است که با تکنیک سوخت چوب روی آن حکاکی شده است. نکته‌ی دیگر این مجموعه طراحی بسته‌بندی آن است که هرچند، طراحی خلاقانه و نویی دارد ولی با توجه به قیمت بالای محصولات می‌توانست، طراحی بهتر و جذاب‌تری داشته باشد.

حتما در این چند وقت اخیر جمله «آب هست، ولی کم است» به چشم شما هم خورده است.

بانک سامان که از سه سال پیش حامی تیم‌های ملی والیبال ایران بوده، اکنون از محبوبیت والیبالیست‌های تیم ملی در آوردگاه مهم لیگ جهانی، بهترین استفاده را کرده و با راه اندازی کمپین «آب هست، ولی کم است» نگاه همه را به این موضوع معطوف ساخته است. 

در گرافیک تبلیغاتی این کمپین از یک بطری ساده شده آب استفاده گردیده که میزان مصرف بر حسب آن سنجیده می‌شود. به کارگیری این گرافیک به ظاهر ساده باعث می‌شود تا پیام اثر به سرعت مورد توجه قرار گیرد و به راحتی در حافظه مخاطب ثبت گردد.

از برنامه های دیگر این کمپین طراحی و ساخت تندیس آب بود، که توسط طراح خوب کشورمان محمد مهدی آشوری اجرا گردید. این تندیس که با هدف جهانی کردن پیام «آب هست، ولی کم است» طراحی شده، در دور برگشت از سوی کاپیتان تیم ملی در هر بازی به کاپیتان تیم‌ حریف اهدا گردید. فرم کلی تندیس هرچند تداعی‌گر شکل معمول قطره است، اما سوراخ های قطره مانندی که در سطح بالایی کار ایجاد گشته، سبب شده‌اند تا با حرکت نور، تصویر نقش بسته قطره ها در داخل تندیس نیز تغییر زاویه دهند و حسی بدیع و تازه به آن بخشند. سطح مقطع تندیس و محل اتصال ظریف آن نیز خالی از لطف نیست، زیرا اگر کمی دقت کنیم شاهد موج های ایجاد شده بر روی پایه پهن آن خواهیم بود، که یادآورد برخورد قطره با دریا است. نکته مهم دیگر همنشینی درست رنگ‌هاست؛ رنگ لاجوردی که آب را همچون گوهری ارزشمند جلوه می‌دهد و رنگ طلایی بدنه که نمایانگر ارزش این ثروت خدا‌دادی است و ما را بیش از پیش متوجه این مسئله می‌سازد که هرچند آب هست، ولی کم است.