تویزه جزیی از استخوانبندی سنتی بناهای ماست که اگر بخواهیم جایگزین آن را در روشهای ساخت معماری امروزمان معرفی کنیم، تیرها جایگزین آن بشمار میآیند. در واقع تویزه باریکهای از طاقهای باربر است که نقش واسطهگری در انتقال بار از طاق به ستون را دارد. نمونهای که بسیار دیده شده و به آسانی قابل تصور است، در راستۀ بازارهاست که میان دو ستون در وسط راستۀ بازار قرار گرفته و در حدفاصل میان طاقها تکرار شده است.
تویزه با چیدمان آجرها در کنار یکدیگر ساخته میشده و استحکام آن وابسته به هندسۀ نحوۀ چیدمان آجرها و همچنین هندسۀ چفد باربر مبنا برای طاق زنی آن بوده است. شاید باور کردنی نباشد که همین باریکههای آجری در ایستادگی بسیاری از بناهای تاریخی عظیم و مرتفع ما تا کنون نقش داشتهاند. اما شکل تهرنگ بنا و نوع طاق سقفها نیز سبب پدید آمدن انواع شکلهای کنار هم قرار گرفتن تویزهها در بنا شده است.
بر همین اساس انواع تویزه را بر مبنای انواع آجرچینی و اشکال ترکیب تویزهها نام گذاری میکنند. از میان نام گذاریهای رایج برای تویزهها، اسامی رومی، پر، آمیزهای، دُز و پلکانی بر اساس انواع آجرچینی نام گذاری شدهاند و اسامیای مانند قطری و درهم بر اساس هندسۀ کنار هم قرار گرفتن تویزه ها مرسوم شده است.