نشریه خط

نشریه تحلیلی هنر و طراحی

نشریه تحلیلی هنر و طراحی

پیش ‌نهاد ویژه

توسط زهرا اردکانی ؛ ۱ تیر ۱۳۹۷

در آستانۀ جام‌جهانی فوتبال ۲۰۱۸، خانه طراحان انقلاب اسلامی با راه اندازی کمپین «با هم قهرمانیم» مجموعه پوسترهایی را با همین عنوان و با شعار «یک ملت، یک ضربان» طراحی و اجرا نموده و در سطح شهر به اکران در آورده است. هدف از راه اندازی این کمپین حمایت از تیم ملی فوتبال ایران و تأکید بر وحدت و انسجام ملی به عنوان یک عنصر پیشبرندۀ مهم است، که حاصل آن پیشرفت و پیروزی ایران و ایرانی در تمامی عرصه‌های ورزشی و غیر ورزشی می‌باشد. گفتنی است این روزها تعدادی از این آثار بر فراز بزرگ‌ترین دیوارنگارۀ کشور در میدان حضرت ولی‌عصر‌(عج) نیز به نمایش درآمده‌اند، تا بیش از پیش حال و هوای فوتبال را با چاشنی وحدت و همدلی همراه سازند. 

محمدرضا دوست محمدی، محمد شکیبا، سینا رعیت‌دوست، محمود آراسته‌نسب و محمد تقی‌پور از جمله طراحان و عوامل ساخت پوسترهای «با هم قهرمانیم» می‌باشند.

مینا مختارزاده ؛ ۲ مرداد ۱۳۹۷
زهرا اردکانی ؛ ۱۰ خرداد ۱۳۹۷
زهرا اردکانی ؛ ۲۰ ارديبهشت ۱۳۹۷
زهره حاضری ؛ ۲۰ ارديبهشت ۱۳۹۷

۱ مطلب با کلمه‌ی کلیدی «دوربین چوبی» ثبت شده است

عکاسان دوره گرد

تاریخ نشر : پنجشنبه / ۲۳ بهمن ۱۳۹۳

عکاسان دوره گرد از همان سالهای آغازین اختراع عکاسی تا نیمه قرن بیستم از روش­های ارزان مانند فروتیپ یا تین­ تیپ برای گرفتن عکس فوری مثبت فلزی در استودیوهای سیار خود استفاده می­کردند. با پیشرفت تکنولوژی، مواد و روش­های عکاسی نیز تغییر کرد . اوایل قرن بیستم، عکاسان دوره ­گرد بساطشان را در جاهای خوش­ منظر محلی پهن می­کردند و با شعار تهیه کارت پستال از چهره شما، اقدام به این کار می­کردند. عکاسانی که در این قالب کار می­کردند از هر شگرد وقیحانه­ ای در کار خود استفاده می­کردند. سر سوژه را روی بدنی چاق وصل می­کردند، یا او را در هواپیمای چوبی یا در میان ستاره­های نقاشی شده می­ نشاندند.

دوربین­های چوبی با یک لنز ساده تقریباً از نیمه قرن بیستم باب شد. عکاسان برای ارزان­تر تمام شدن کار از کاغذ عکاسی به جای فیلم استفاده می کردند. این دوربین­ها در محفظه اتاقک تاریک دارای چند تشتک حاوی داروی ظهور و ثبوت بود که عکاس همان لحظه عکس را در آن ظاهر می­ کرد. این دوربین­ها یک لابراتوار سیار بودند زیرا چاپ عکس نیز همان لحظه با امکانات تعبیه شده در دوربین میسر بود. کاغذ عکاسی(نگاتیو) تعبیه شده در کاش فیلم بعد از برداشتن لنز و شمارش عکاس برای چند لحظه نور می­ دید بعد از ظهور بر روی یک کاغذ دیگر قرار داده می­شد و در معرض نور خورشید( به جای آگراندیسمان) قرار می­گرفت. به دلیل حساسیت کم کاغذ این حجم از نور مشکلی ایجاد نمی­کرد. تصویر پزتیو دوباره در محفظه ظهور دوربین ظاهر می­شد. به این ترتیب پس از چند دقیقه عکس مشتری حاضر می­شد. رواج این دوربین­ها در ایران تقریبا همزمان با اجباری شدن شناسنامه بود. استفاده ازاین دوربین­ها تا قبل از انقلاب کنار حرم­ های مطهر برای گرفتن عکس یادگاری رواج داشت . مشهدی‌ها آن‌را “دست‌لتگی” می‌نامیدند. کار این نوع از عکاسان مشهدی بیش‌تر تهیه عکس فوری پرسنلی بود و کوچه «ثبت» که در مرکز شهر و نزدیک ادارات مهم قرار داشت، جایگاهی خاص و مهم برای “فوری‌کاران” محسوب می‌شد و دکان اغلب آنان در آن کوچه به‌گونه­ای متمرکز، درکنار یک‌دیگر واقع شده بود. ابراهیم ذهبی با نام مستعار “سیاح”، رسول و حمید عربلین نیز جزء عکاسان فوری بودند که عکاسخانه نداشتند.

 در سال­های اخیرآخرین عکاس دوره­گرد در ایران در منطقه گردشی درکه با این دوربین­های چوبی دیده شده است. در افغانستان هنوز هم عکاسان دوره­ گرد با همین دوربین­ها که به آن« کمره­ فوری » می­گویند عکس پرتره می­ گیرند.

۰ نظر موافقین ۱ مخالفین ۰ ۲۳ بهمن ۹۳ ، ۱۳:۳۶
کلثوم پیامنی
زهرا اردکانی ؛ ۱ تیر ۱۳۹۷
زهرا اردکانی ؛ ۱۸ اسفند ۱۳۹۶
کلثوم پیامنی ؛ ۱۹ آبان ۱۳۹۶
زهرا کشاورز ؛ ۱۱ مهر ۱۳۹۶
زهرا اردکانی ؛ ۵ مهر ۱۳۹۶
زهرا کشاورز ؛ ۲۰ شهریور ۱۳۹۶
درباره خط
چگونه با خط هم‌کاری کنیم؟
دوستان خط
تماس با خط
طراح قالب : گلبرگ دانلود