"...باید توجه داشت تولیدات صنعتی و صنایع‌دستی بدلیل نوع ابزار متفاوت نیستند، بلکه این تفاوات بیشتر ناشی از "تقسیم صنعتی فعالیت‌ها" است، در حالیکه در مورد صنایع‌دستی، "نظارت کامل فرد" مطرح است. این محدودیت اجتناب‌ناپذیر یعنی انفرادی کار کردن، به طور خطرناکی فرهنگ را در چهارچوب اقتصادی معاصر تهدید می‌کند. تنها داوری این درد، تغییر روش کلی در مقابل مسئله کار است. این تغییر روش با پیشرفت تکنیک به اثبات رسیده است به این صورت که کار گروهی می‌تواند در مجموع بیش از کار انفرادی، بشریت را به نتایج مثبت برساند. بدینسان، ماشین فقط به عنوان وسیله‌ای اقتصادی که جانشین تعدادی کارگر شده است شناخته نخواهد شد. در ضمن وسیله‌ای برای محدود کردن صنایع‌دستی نیز نخواهد بود. در این صورت ماشین می‌تواند وسیله‌ای برای التیام ملال انگیز فعالیت‌های جسمی انسان گردد و او را در ازدیاد نیروی کاریش یاری کند. به عبارتی دیگر ماشین می‌تواند به نیروی خلاقه انسان شکل دهد...و مسئله اساسی، یافتن راه درست تقسیم نیروهای خلاقه، در قلب مجموعه تولید است. ..."
"...مایر به منظور ریشه کن کردن ضعفی که در برنامه تحصیلی باهاوس وجود داشت، دامنه دوره معماری را گسترش داد. او طرحی برای درس‌های ریاضیات و هندسه ارائه کرد و یک دوره منظم را ایجاد نمود و مسئولیت‌های اجتماعی معمار را مورد تایید قرار داد. او گفت: معماری تنها فعالیت فردی یک هنرمند نیست، بلکه ساخت بنا یک فعالیت اجتماعی است. ..."
"...یکی از اقدامات دیگر مایر این بود که درهای مدرسه را به روی دانشجویانی که مشخصاً استعداد خاصی نداشتند باز کرد. باهاوس قصد ندارد تا افراد خاص را جذب کند بلکه می‌خواهد تا حد امکان افراد را به طور صحیح با جامعه یکی کند. مایر یکپارچه کردن افراد را با جامعه تنها هدف قابل قبول تحصیل در باهاوس می‌دانست: " هر دانشجویی باید یک عضو غیر متخصص از یک جامعه تعاونی باشد". ..."
مطالب بالا بخش‌های از کتاب "باهاوس دسائو، امیدواری به نسل آینده" است. کتابی که تنها به روایت تاریخ نمی‌پردازد و خواننده کنجکاو و پرسشگر خود را وارد دنیایی می‌کند که می‌تواند در آن اندیشه کند و به تاریخ و آنچه در دل آن است عمیق‌تر نگاه کند. مألف کتاب "دکتر بهزاد سلیمانی/استادیار و عضو هیأت علمی گروه طراحی‌صنعتی دانشکده هنر دانشگاه الزهرا(س)" بعد از چاپ جلد اول (باهاوس / وایمار) و جلد دوم (همین کتاب) در پیشگفتار این کتاب خبر از تلاششان برای تهیه و چاپ کتاب بعدی این مجموعه می‌دهد.
چاپ اول این کتاب در سال 1395 توسط نشر ژاله به چاپ رسیده است.
"...یکی از اقدامات دیگر مایر این بود که درهای مدرسه را به روی دانشجویانی که مشخصاً استعداد خاصی نداشتند باز کرد. باهاوس قصد ندارد تا افراد خاص را جذب کند بلکه می‌خواهد تا حد امکان افراد را به طور صحیح با جامعه یکی کند. مایر یکپارچه کردن افراد را با جامعه تنها هدف قابل قبول تحصیل در باهاوس می‌دانست: " هر دانشجویی باید یک عضو غیر متخصص از یک جامعه تعاونی باشد". ..."
مطالب بالا بخش‌های از کتاب "باهاوس دسائو، امیدواری به نسل آینده" است. کتابی که تنها به روایت تاریخ نمی‌پردازد و خواننده کنجکاو و پرسشگر خود را وارد دنیایی می‌کند که می‌تواند در آن اندیشه کند و به تاریخ و آنچه در دل آن است عمیق‌تر نگاه کند. مألف کتاب "دکتر بهزاد سلیمانی/استادیار و عضو هیأت علمی گروه طراحی‌صنعتی دانشکده هنر دانشگاه الزهرا(س)" بعد از چاپ جلد اول (باهاوس / وایمار) و جلد دوم (همین کتاب) در پیشگفتار این کتاب خبر از تلاششان برای تهیه و چاپ کتاب بعدی این مجموعه می‌دهد.
چاپ اول این کتاب در سال 1395 توسط نشر ژاله به چاپ رسیده است.
