از کلمه «دید» به کَرّات در این کتاب استفاده کرده‌ام؛ در پانوشت‌ها و همین‌طور در عنوان فصل‌ها. بارها و بارها به این کلمه برمی‌خورید، اما علت آن فراموشی من نیست. هدف من در استفاده از کلمه‌ی دید این نبوده که تعداد کلمات مورد استفاده‌ام را پایین بیاورم. بلکه بر این باورم که یافتن دید و نگرش برای دیدن جهان، مهم‌ترین کار یک عکاس است.
کتاب حاضر، در مورد گرفتن عکس‌هایی با احساس (پرشور و هیجان) از مردم، مکان‌ها و فرهنگ‌ها است. بدون داشتن دیدی عکاسانه و علاقه (نیازی مهیج) چیز مهم دیگری برای عکاسی وجود ندارد. قطعاً ضروریات عکاسی که مسافرت می‌کند، متفاوت با احتیاجات کسی است که به سفر نمی‌رود، اما هنرِ ارتباط و مواجه با مردم، مکان‌ها و فرهنگ‌ها در میان هر دو دسته یک ضرورت است؛ خواه به مسافرت برود، خواه نرود. این کتاب حاصل سفر من در مقام یک عکاس است که هم‌چون بقیه عکاسان در حال یاد گرفتن چگونه دیدن، چگونه یافتن و چگونه بیان کردن دیدگاه خاص خود با روشن‌ترین روش هستم.
گزیده‌ای از کتاب «درون کادر:مسیر دستیابی به دید عکاسانه»، نوشته دیوید دوشمین و برگردان احسان مجیدی، که اولین بار در سال ۱۳۹۲ توسط انتشارات کتاب آبان منتشر گردید.
