نشریه خط

فرش ایرانی منبع ذوق و الهام زنان و مردان هنرمند این دیار است که در دنیا خواهان زیادی داشته و دارد. بغدادچی در مجموعه زندگی ایرانی روی فرش ایرانی به حضور فرش ایرانی در میان خانه‌های ایرانیان پرداخته‌است. بغدادچی با قرار دادن یک فرش دستبافت اصیل بر یک زمینه خنثی موکت خاکستری و ثابت بودن زاویه دوربین سعی بر این دارد که نظمی در تصویر بوجود آورده و به یک منطق صوری در تصویر برسد. به عقیده بغدادچی فرش ایرانی هنر ظریفی است که همیشه در حال حاضر در شادی و سوگواری، دوران کودکی و بلوغ، تنهایی و با هم بودن در کنار مردم زندگی می کند.در هر حال فرش با تمام وجوه هنری‌اش یکی از وسایل کاربردی در زندگی ایرانیان و دیگر ملت‌ها است. بغدادچی با قرار دادن اشیا روزمره متفاوت و بعضاً قدیمی بر روی فرش سعی در نمایش وجوه متفاوت زندگی ایرانی دارد. اگرچه این ابزار و حتی این نوع فرش حس نوستالژیکی را به مخاطب القا می کند و خاطرات خانه مادربزرگ هایمان را برایمان زنده می کند. اما آیا زندگی ایرانی همین‌گونه است که بغدادچی تصویر کرده است؟ آیا یک زندگی فردی که بیشتر لحظات آن در خوردن و خوابیدن خلاصه شده، بخوبی زندگی ایرانی را نشان داده است؟ وجود یک فنجان چایی وقت دیدن آلبوم عکس‌های خانوادگی، یک دیس غذا که یک پرس چلوکباب در آن است، رخت خواب یک نفر، همه‌ی این عکس‌ها خبر از یک زندگی سرد و ساکت یک نفره دارد و خبری از جمع صمیمی خانوادگی در آن نیست. ویژگی که شاید وجه بارز زندگی سنتی ایرانیان باشد. عشق، محبت، مهر مادری، جمع صمیمی خانوادگی و... معنی بخش واژه زندگی در ایران هستند نه روزمرگی‌های یک ایرانی تنها که با قرار دادن یک قالیچه در زمینه خنثی خاکستری تشدید شده است. همه فعالیتهایی از قبیل پاک کردن سبزی، قند شکستن و... در ایران یک عمل دسته جمعی است که با شور و نشاط خاصی توسط اعضای خانواده و یا زنان همسایه و فامیل انجام می‌شود که نمایانگر نوع‌دوستی ایرانیان است که متاسفانه در قاب عکس‌های بغدادچی دیده نمی‌شود. عکس‌های بغدادچی شاید تنها برای نگاه اوریانتالیستی جشنواره‌های غربی و نگاه توریستی جذاب باشند آنهایی که روح حاکم بر گرمای رنگ‌های فرش‌های ایرانی را در زندگی ایرانی لمس نکرده‌اند.