یکی از مهم‌ترین تفاوت های هنرهای ایرانی را با دیگر نقاط جهان، تنوع و جذابیت بی‌اندازه ی آن هاست. هنرمندان این مرزو بوم با الهام از محیط طبیعی اطراف خود و وسایل ساده‌ای که در اختیار دارند، محصولاتی زیبا و کاربردی می‌سازند تا رنگ و طرح در همه جای زندگی‌شان خودنمایی کند. یکی از این هنرهای زیبا و بی‌بدیل سوزن‌دوزی ممقان است. این هنر یکی از شعب رودوزی‌های ایرانی است که طی آن زمینه‌ی اساسی پارچه را بخیه می‌پوشاند و زمینه‌ی تازه‌ای از نقش و رنگ ایجاد می‌شود. این هنر خاص شهر ممقان در ۴۲ کیلومتری شهرستان تبریز، است.
این هنر صنعت در انحصار زنان و دختران خانه‌دار است و درگذشته تولیدات آن‌ها را بیشتر نوعی کلاه که دارای مصرف محلی بود تشکیل می‌داد. ولی در حال حاضر از این هنر‌علاوه بر کلاه، برای تهیه‌ی زیرلیوانی، کمربند، کفش، جلیقه و سالفت (نوعی رومیزی که دارای ابعاد متفاوتی است و معمولاً در وسط میزهای بزرگ گسترده می‌شود)، استفاده به عمل می‌آید.
تفاوت سوزن‌دوزی ممقان با دیگر سوزن‌دوزی‌های ایران، بیشتر در انتخاب طرح و رنگ است. طرح‌های ممقان منحصر به این شهر است. در بیشتر آن‌ها که اکثراً ذهنی و بداهه هستند، نوعی ستاره یا گل چند پر که مشابه گل نیلوفر آبی (در آثار باستانی هخامنشی) است، نقش می‌بندد. در این هنر ماندگار، هم‌نشینی رنگ و طرح در کنار هم و بر تاروپود پارچه، به زیبایی خودنمایی می‌کند.
