تصوری که احتمالا اغلب ما از یک کارخانه داریم، سوله ای است در محیطی آلوده، با چهره ای افسرده و غمگین. اما این تصورِ صحیحی نیست. چراکه کارخانه ها، چه کوچک و چه بزرگ، در واقع، مجموعه های زنده و پویایی هستند که فعالیت آن ها اغلب در طول شبانه روز جریان دارد. کارکنان آن ها عضو خانواده ی آن صنعت بوده و به خوب و بد خانه دوم خود، دل بسته و حساسند.
بر همین اساس حدود ده سال پیش، مدیران کارخانه پایکار بنیان شهر پرند، تصمیم گرفتند مسئولیت طراحی این سایت را به تیم طراحی آراد(بهرام کلانتری و کوروش دباغ) بسپارند. شاید در کنار چالش بزرگِ تغییر سیستم ساختمانی از شکل سنتی آن به شکل صنعتی، قرارگیری نمای اصلی مجموعه رو به رشته کوه های البرز را بتوان چاشنی مناسبی برای تلطیف روح حاکم بر فضای داخلی کارخانه دانست. قابی که منظر پیش روی خود را درون پیکسل هایی پر و خالی تعریف کرده و ضمن ایجاد جداره ای نورگذر در فضای اداری و خدماتی مجموعه، چشم انداز نویی را بر این فضا حاکم می کند. اگرچه حجم کلی ساختمان متشکل است از مدولی پیوسته که در راستای طول امتداد یافته، اما در دید انسانی از بیرون مجموعه، تنها یک وجه اصلی آن که در بخش ورودی واقع شده، رخ می نمایاند. این همان جداره ای است که از داخل مجموعه هم چشم نواز بوده و به نوبه ی خود، یکی از مهم ترین عوامل ایجاد بافت حجمی همگن و فضایی پیوسته در بیرون و درون ساختمان محسوب می شود و در نهایت می توان گفت که انتخاب این پروژه، به عنوان اثر برتر جایزه معمار سال ۱۳۸۶ ، بی تاثیر از این عامل نبوده است.
